Afazja Broki - definicja

Afazja Wernickiego, nazywana również afazją czuciową, to zaburzenie mowy, które objawia się trudnościami w przypominaniu sobie nazw przedmiotów oraz problemami z rozumieniem mowy. Opisana po raz pierwszy przez Carla Wernickego w 1874 roku, jest czasem określana jako afazja płynna. Wernicke zauważył, że uszkodzenie specyficznego obszaru lewego płata skroniowego prowadzi do zaburzeń językowych, które różnią się od tych związanych z afazją Broki opisaną przez Paula Brokę. Współczesne podejście do afazji Wernickiego skupia się na zespołach objawów wspólnych dla obu typów afazji, zamiast przypisywania ich do konkretnych obszarów mózgu. Objawy tej afazji obejmują zachowaną płynność i poprawność artykulacyjną mowy (w przeciwieństwie do afazji Broki), anomię, czyli trudności w przypomnieniu sobie nazw przedmiotów, oraz znaczne pogorszenie rozumienia mowy, zwłaszcza w odniesieniu do czasowników i rzeczowników.