Element przeżycia hipnozy trwający od 15 do 20 minut, charakteryzujący się występowaniem doznań związanych ze zmianami w zakresie koncentracji i reaktywności, oraz pojawianiem się dysocjacji. Przebieg, stopień intensywności i natura transu wykazują istotne zróżnicowanie indywidualne. Trans może stanowić przestrzeń korektywnego doświadczenia o charakterze emocjonalnym. Podczas trwania doświadczenia transowego, pacjent jest bardziej reaktywny na subtelności wypowiedzi hipnotyzera/terapeuty (takie jak ton głosu czy miejsca, w których stawia on pauzy). W transie rola osoby hipnotyzującej polega na utrzymaniu równowagi pomiędzy aktywnym uczestnictwem pacjenta w doświadczeniu a stosowaniem sugestii do otwarcia się na nowe treści. Większość pacjentów w trakcie transu raportuje wrażenie wyostrzenia doznań zmysłowych. Szczególnym przypadkiem jest dysocjacja; praca w tym stanie jest pomocna m.in. w leczeniu traum czy innych trudnych przeżyć, a także w ramach strategii rekonstrukcji historii życiowej. Wzorce transowego przeżywania rzeczywistości mogą być charakterystyczne dla jednostki lub jej kultury czy systemu rodzinnego.
Cykl przemocy
Badania pokazują, że w związkach, gdzie kobiety doświadczają przemocy fizycznej